سبک زندگی؛ طلبگی

می‌خواهید طلبه شوید و در حوزه‌های علمیه به تحصیل علوم دینی بپردازید؟خب، باید خودتان را برای یک سبک زندگی جدید آماده کنید.
زندگي طلبگي، يك زندگي كاملا علمي است، اين يعني بايد واقعا علاقه‌مند بود و بعد وارد اين حيطه شد. طلبه از بدو ورود به حوزه، وارد دنياي علم مي‌شود و در مسير رشد حوزوي خود، به دنياهاي مختلفي از علوم وارد مي‌شود و از هر علمي، نصيب و توشه‌‌اي برمي‌‌گيرد. اينجا نكاتي درباره زندگي طلبگي از زبان آيت‌الله مجتهدي تهراني بيان كرده‌ايم كه بايد همين ابتداي كار آويزه گوشتان كنيد تا بتوانيد در اين مراكز علمي موفق باشيد.
• اخلاق داشته باشيد
طلبگي فقط خواندن چند كتاب نيست، رشد مراتب انساني است كه براي روحانيون اهميت دارد. آيت‌الله‌مجتهدي تهراني در اين‌باره مي‌نويسد: «حاج شيخ عبدالكريم حائري (رضوان خدا بر او باد) را در حرم امام حسين(ع( ديدند كه گريه مي‌كند و به امام مي‌‌گويد: «آقاجان من مجتهد شده‌ام ولي مي‌خواهم آدم بشوم… ما در فكر آدم شدن نيستيم، دعا كنيد آدم شويم و بميريم، برسيم و بميريم، كال نميريم.
فرداي روز قيامت، شما را به‌خاطر طي نكردن مراتب تحصيل در حوزه شماتت نخواهند كرد اما به‌خاطر آدم نبودن چرا. واقعا چه معني مي‌دهد كه آدم مجتهد بشود ولي اخلاق نداشته باشد و يك مجتهد بداخلاق بشود كه مردم بترسند پيش‌ا‌ش بروند؟

• لطفا نيتي خالص داشته باشيد
آيت‌الله مجتهدي تهراني معتقد بودند كه طلبه‌ها بايد نيت‌شان خالص و الهي باشد. او مي‌گفت: «حالا كه آمده‌اي طلبه شده‌اي نيت‌ات را درست كن، يعني نيت‌ات بايد خالص براي خدا باشد، نه اينكه حالا پدرت تو را مجبور كرده آمده‌اي و طلبه شده‌اي، يا براي معافيت تحصيلي آمده‌اي، يا براي گرفتن شهريه، يا با خودت گفتي حالا كه پشت كنكور گير كرده‌ايم برويم طلبه شويم، يا از خانه بيرونت كرده‌اند آمده‌اي حوزه، يا بيكار بوده‌اي آمده‌اي سرگرم بشوي، يا اينكه بخواهي رئيس بشوي يا مقامي يا شهرتي به‌دست بياوري يا مرجع بشوي، اينها هيچ فايده ندارد، بايد خالص خالص و براي خدا باشي. بگو خدايا آمده‌ام آدم بشوم و بعد از اين، دست عده‌اي را بگيرم.»

• هفت‌گام برنامه علمي طلبگي
اگر مي‌خواهيد واقعا طلبه واقعي باشيد، به روايت آيت‌الله مجتهدي تهراني، بايد برنامه‌هايي را دوشادوش هم پيش ببريد. نخستين برنامه، برنامه علمي شماست. در اين برنامه، بايد 7گام برداريد. اين 7 گام از نگاه آيت‌الله‌مجتهدي تهراني، عبارتند از: اول اينكه قبل از حاضر شدن سر كلاس درس، درسي را كه قرار است استاد بدهد مطالعه كنيد. دوم اينكه سر كلاس، خوب گوش كنيد. سوم اينكه بعد از تدريس استاد، درس را خوب بخوانيد. چهارم، روز بعد، درس گذشته را مرور كنيد. پنجم وقتي درس مورد نظر كلا تمام شد، باز هم مرورش كنيد. ششم بعد از پايان درس و گذارندن ترم تحصيلي، سعي كنيد آن را تدريس كنيد. و آخر اينكه روزهاي تعطيل و پنجشنبه و جمعه، كتاب‌ها را خلاصه‌نويسي كنيد و تحقيقاتي درباره‌اش انجام دهيد.

• قرآن فراموش نشود
حالا در كنار برنامه علمي، سعي كنيد به برنامه‌ عملي‌تان هم برسيد. اين برنامه شما را چند بعدي كرده و معنويات را در شما تقويت مي‌كند. به روايت آيت‌الله مجتهدي تهراني «در كنار درس و تعليم و تعلم كه شما را باسواد مي‌كند، بايد از قرآن‌كريم و احاديث اهل‌بيت(ع) استفاده و بهره‌برداري شود.» خاصه طلبه‌هاي حوزه‌هاي علميه بسيار به اين مورد بايد توجه كنند؛ چون هم در دانسته‌هايشان به كارشان خواهد آمد و هم باعث تزكيه نفس آنها خواهد شد. باور كنيد اينها توصيه‌هاي همين‌جوري نيستند. مسلما طلبه‌ها و متخصصان و نخبگاني كه تزكيه نفس نداشته باشند، ضررشان بسيار بيشتر از آدم‌هاي معمولي است؛ چرا‌كه نفس‌شان حالا باهوش شده و در كنار آن، قدرت سوءاستفاده از معلومات‌شان را هم دارند.

• در جست‌وجوي رستگاري در حوزه
آقا مجتبي تهراني هم از استادان بنام حوزه‌هاي علميه تهران بودند. ايشان علم بدون معنويت را بدون فايده مي‌دانستند. ايشان يك‌بار خطاب به طلبه‌ها گفتند: «جمله‌اي را از امام(ره( عرض مي‌كنم. ايشان مي‌فرمايند: علم تنها فايده ندارد، علم با معنويات علم است. در 2جمله دقت كنيد؛ اول ايشان مي‌گويد: علم تنها فايده و ثمر ندارد و دوم، علميتش را نفي مي‌كند. مي‌گويد: اصلا علم نيست. ايشان مي‌گويد: ادب تنها فايده ندارد. ادب با معنويات ادب است كه بعدا مي‌رود سراغ اينكه معنويات تمام ساحات بشر را مشخص مي‌كند. اگر در حوزه‌هاي علمي قديمي تهذيب نفس نباشد، اخلاق نباشد، آموزش معنوي نباشد و فقط آموزش علمي باشد و فقط علم در كار باشد، از آنجا افرادي بيرون خواهند آمد كه دنيا را هلاك مي‌كنند و به هم مي‌زنند. ».