یا رقیه

خامنه ای:ملاک براى تعیین هر بار شستن در وضو، قصد انسان است، پس اگر به قصد بار اوّل چند مرتبه آب بریزد اشکال ندارد. (أجوبة الاستفتائات س102)

سیستانی:منظور از شستنِ مرتبه اوّل، آن است که به قصد وضو، صورت یا دست را کاملاً بشوید، بنابراین اگر با یک مرتبه یا چند مرتبه آب ریختن - به کمک دست کشیدن یا بدون آن - عضو کاملاً شسته شود، مرتبه اوّل محقّق می شود. و شستن بعد از آن هرچند به نیّت شستن اوّل هم باشد، جزء شستن اوّل محسوب نمی شود.( توضیح المسائل جامع - ج1، م268)

مکارم: منظور از مرتبه اوّل آن است که تمام عضو را بشوید خواه با یک مشت آب باشد یا چندین مشت، وقتى که تمام شد یک مرتبه حساب مى شود. (توضیح المسائل،م268)

هنگامی که آب دست هنگام کشیدن مسح خشک شودوظیفه چیست؟

اگربه صورت غیرطبیعی (مثلاهنگام درآوردن جوراب) خشک شده:باید دوباره وضو بگیرد

ولی اگر به صورت طبیعی (مثلا بواسطه گرما یابیماری) خشک شده:باید از سایر قسمتهای دیگری که مرجع اجازه داده رطوبت بگیریم:

امام، فاضل، مکارم:ازسایر اعضاءرطوبت بگیرد.

سیستانی:ازریش خود رطوبت بگیرد.

خامنه ای:از ریش ویا ابرو رطوبت بگیرد.

(توضیح المسائل مراجع،م258-اجوبه الاستفتائات سوال113-مکارم،بخش مسح سر)

براى پاسخ به چند نكته اشاره مى كنيم:

۱- اهل تسنن جواز جمع ميان نماز ظهروعصر و نماز مغرب و عشائ را منكرند اما در هنگام سفر يا خوف و يا زمانى كه هوا بارانى است، جمع كردن ميان آنها را در يك وقت جايز مى دانند. هم چنانكه شيعيان اقامه مى كنند. اما شيعيان معتقدند كه مى توان نمازهاى ظهر و عصر را بعد از زوال شمس در يك وقت با مراعات ترتيب اقامه كرد و لازم نيست انسان، وقتى نماز ظهر را خواند دنبال كار ديگر برود و وقتى سايه شاخص به اندازه خود شاخص گرديد يا به اندازه دو برابر آن گرديد، (بر اساس اختلافى كه ميان آنها موجود است) براى اقامه نماز عصر آماده شود. از اين رو به نظر شيعه گرچه نماز خواندن در پنج وقت مستحب مى باشد. اما پشت سرهم خواندن نيز اشكال ندارد.

۲- دليل اهل تسنن اين است كه روايت شده پيامبر (ص) بين نماز ظهر و عصر فاصله مى انداخته است. اما به نظر شيعه اين مطلب نمى تواند مرام آنها را در وجوب تفريق ثابت بكند. به لحاظ اينكه سيره عملى لزوما مفيد وجوب نيست، بلكه اعم از وجوب، استحباب و اباحه است و حمل آن بر وجوب نياز به قرينه و دليل جداگانه دارد. افزون بر آن ملتزم بودن پيامبر (ص) به پنج وقت براى اقامه نماز جماعت به جهت اين بوده است كه مردم بر زمان آمدن پيامبر (ص) اطلاع پيدا بكنند تا سوئالاتى كه دارند از محضرش بپرسند و اين در حقيقت انگيزه اى براى اجتماع مردم در مسجد بوده است. بنابراين شيوه فوق هيچوقت نمى تواند دلالت بكند بر اينكه جمع بين نمازهاى مترتبه جايز نيست.