یا رقیه

آیا بیدار کردن مهمان و اعضای خانواده به خصوص بچه ها و همسربرای نمازصبح برماواجب است ؟

امام،خامنه ای،سیستانی: بیدار کردن دیگران مانند مهمان برای نماز صبح واجب نیست اما اگر بیدار نکردن فرزندان باعث سبک شمردن نماز و عادت کردن آنها به بی نمازی گردد ، بیدار کرد نشان لازم است . (امام، استفتاءات ،ج اول،ص133 - خامنه ای وسیستانی :استفتاء از دفتر)

بهجت:سيره بر بيدار كردن است؛ مگر در صورتى كه براى فردى كه خوابيده ضرر داشته باشد.(استفتائات ،بخش وقت نماز،سوال شماره 9)

 مکارم شیرازی: واجب نیست مگر اینکه آنها عادت به ترک نماز صبح کنند و آن را سبک بشمارند، در این صورت واجب است به نحو مطلوبی آنهارابیدارکنند(استفتائات،بخش متفرقه نماز)

فاضل لنکرانی: در حال خواب، تكليف ساقط است، اما اگر بيدار نكردن افراد، سبك شمردن و بى اعتنايى به نماز تلقى شود، بايد آنها را بيدار كرد و همين طور اگر خود آنها رضايت داشته باشند.( استفتائات،احکام نماز،سوال 241)

اسباب وجوب نماز آیات

همه مراجع:نماز آیات به واسطه چهار چيز واجب مى‏شود: اول: گرفتن خورشيد. دوم: گرفتن ماه، اگر چه مقدار کمى از آنها گرفته شود و کسى هم از آن نترسد. سوم: زلزله، اگر چه کسى هم نترسد. چهارم: رعد و برق و بادهاى سياه و سرخ و مانند اينها در صورتى که بيشتر مردم بترسند، که بنابر احتياط واجب بايد براى اينها هم نماز آيات بخوانند. (توضیح المسائل امام ،م 1491)

قضای نماز ماه گرفتگی وخورشید گرفتگی

امام ،خامنه ای،مکارم ،سیستانی:اگر بعد از باز شدن آفتاب يا ماه بفهمد که ماه گرفتگی وخورشید گرفتگی رخ داده اگر تمام آن گرفته بوده بايد قضاى نماز آيات را بخواند ولى اگر بفهمد مقدارى از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نيست. (همان،م1499)

نمازآیات زن حائض ونفساء در ماه گرفتگی وخورشید گرفتگی

امام ،خامنه ای،مکارم ،سیستانی،وحید:اگر در حال حيض يا نفاس زن، آفتاب يا ماه بگيرد و تا آخر مدتى که خورشيد يا ماه باز مى‏شوند در حال حيض يا نفاس باشد، نماز آيات بر او واجب نيست و قضا هم ندارد.(همان،م1506)

فاضل: اگر در حال حيض يا نفاس زن، آفتاب يا ماه بگيرد و تا آخر مدتى که خورشيد يا ماه باز مى‏شوند در حال حيض يا نفاس باشد، نماز آيات بر او واجب نيست ولی بنابر احتیاط واجب بعد از پاک شدن قضا کند. (همان،م1506)

حکم مسح پا در وضو به اَشکال زیر :

1-مسح هر دو پا هم زمان با هم: جایز است، امّا مستحب است مسح پای راست را اول انجام دهد[1]

خامنه ای ، مکارم : بنا بر احتیاط مسح همزمان جایز نیست.

سیستانی : احتیاط مستحب آن است که هر دو پا را با هم مسح نکند. (توضیح المسائل مراجع شرط نهم از شروط وضو)

2-مسح پای چپ اول و بعد پای راست: جایز نیست[2]

 3- مسح پای راست با دست چپ و پای چپ با دست راست: جایز است، اما، احتیاط مستحب آن است [3]که مسح پاى راست را با دست راست و مسح پاى چپ با دست چپ انجام دهد.[4]

منبع:

[1]- امام خمینى، توضیح المسائل (محشى)، ج‌1، ص 172‌، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ هشتم، 1424 ه‍ ق‌؛ البته برخی از فقها تقدم مسح پای راست بر پای چپ را بنابر احتیاط واجب لازم می‌دانند که در این موارد می‌شود به دیگر فقها که لازم نمی‌دانند مراجعه نمود؛ آیت الله شبیری: (و باید پاى چپ را پیش از پاى راست مسح نکند و بنابر احتیاط همزمان نیز مسح ننماید)؛ شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ص 62، انتشارات سلسبیل، چاپ اول،‌ 1430 ه‍ ق‌(.
[2]- امام خمینى، توضیح المسائل (محشى)، ج‌1، ص 172‌.‌
[3] - آیت الله خویی: (احتیاط واجب آن است که…) همان ص 157.‌
[4] - همان ص 157 و 172

آیت‌الله بهجت رحمه‌الله اطرافیان و شاگردان خود را بسیار به خواندن نماز روز پنجشنبه توصیه می‌کرد و می‌فرمود: «آیت‌الله سید مرتضی کشمیری هر وقت این نماز را می‌خواند، هدیه‌ای برای او می‌رسید».
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود:
اگر از خدا بخواهد که کوهی را نابود کند کوه نابود می‌شود؛نزول باران را بخواهد به‌یقین باران نازل می‌شود؛
همانا هیچ‌چیز مانع میان او و خداوند نیست؛خداوند متعال بر کسی که این نماز را بخواند و حاجتش را از خدا نخواهد غضب می‌کند.

منبع:برگرفته از کتاب #بهجت_الدعا، ص٣٨٠ـ٣٨١

«اخلاق» با «ایمان» چه رابطه‌ای دارد؟

هیچ کس نیست که اخلاق را نشناسد و یا نداند که عدالت تا چه اندازه ضرورت دارد. مشکل کار در مرحله اجراست. آن وقتی که انسان می‌خواهد یک اصل اخلاقی را رعایت کند می‌بیند منافعش در یک طرف قرار گرفته و اخلاق در طرف دیگر، می‌بیند یا باید دروغ بگوید، خیانت کند و سود را ببرد و یا باید راست بگوید، امانت بورزد و از سود صرف‌نظر کند.

 اینجاست که می‌بینیم بشر که دم از اخلاق و عدالت می‌زند، پای عمل که می‌رسد ضد اخلاق و ضد عدالت عمل می‌کند. آن چیزی که پشتوانه اخلاق و عدالت است و اگر در انسان وجود پیدا کند انسان به سهولت راه اخلاق و عدالت را در پیش‌می‌گیرد و سود را کنار می‌زند، تنها ایمان است، ایمان به خود عدالت و ایمان به خود اخلاق. و آن وقت انسان این ایمان را پیدا می‌کند که به اصل و اساس تقدس یعنی خدا ایمان داشته باشد.

منبع: استاد مطهری، آزادی معنوی، ص92