یا رقیه

گــنــاهــانـے کـہ دعـــارا رد مے کنند

امام سجاد (ع):

گناهانى كه دعا را رد مى كنند، عبارت اند از:

بدى نيّت
شامل نیت های غیرالهی و شوم.

بد ذاتى،
یعنی فرد دعاکننده، خیرخواه مردم نباشد، حالت حسودی و یا خوشحالی از گرفتاری مردم داشته باشد.

نفاق،
یعنی با مردم دوروئی داشته باشد.

یقین نداشتن به اجابت دعا،
باید آنچنان یقین به اجابت داشته باشد، گویا حاجات او همین الآن آماده است و به سرعت برآورده می شود.

به تأخير انداختن نمازهاى واجب،
تقرّب نجستن به خدا با نيكى و صدقه،

بدزبانى و ناسزا گفتن.
فحش و ناسزا نکته ای که مردم خیلی کم به آن توجّه دارند.

منبع:معانى الأخبار، ص 271

‼️ریشه مشکلات مردم‼️

✅حضرت محمد صلی الله علیه و آله:

?هر گاه خداوند از مردمی خشمگین باشد ولی نخواهد بر آنها عذاب نازل نکند، مردم را به این مشکلات مبتلا می کند:
?قیمت‌ها در آن بالا می‌رود،
⚙️آبادانی اش کاهش می‌یابد،
?بازرگانانش سود نمی برند،
?میوه هایش رشد نمی کنند،
?جوی هایش پُر آب نمی گردند،
☂️باران بر آن فرو نمی بارد،
?و افراد شرور بر آن سلطه می‌یابند.

?الکافی ، جلد ۵ ، صفحه ۳۱۷

برخی می گویند ما با انتخاب خود شریک گناهان و تقصیرات آن مسئول می شویم. لذا از اول شریک جرم نمی شویم!

به بیانی، این سخن صحیح است؛ و آن در صورتی است که شما کوتاهی کنید و تلاش خود را براي شناخت اصلح به کار نگیرید.

اگر تلاش کردید و به نتیجه رسیدید، همان براي شما ماجور است و کوتاهی ها و کم کاري هاي فرد انتخاب شده، اگر راي بیاورد،

به گردن شما نمی افتد. چون شما به خاطر این کارهاي ناشایست به او راي ندادید. اما برخی هستند، با نیت ناصحیحی به شخص

خاصی راي می دهند، که در این صورت در تمام اعمال آن فرد مسئول شریک خواهند بود.

برعکس این مطلب نیز صادق است. یعنی اگر چنانچه فرد مسئول خدمات اجتماعی خوبی داشته باشد و مورد رضایت

امام و رهبر جامعه باشد، شما در تمام آن کارها و خدمات شریک خواهید بود و از پاداش و ثوابش بهره می برید چون شما در

انتخاب او سهم داشته اید. حالا اگر علاوه بر خورد، روشنگري کردید و دیگران را نیز به فرد مورد نظر هدایت کردید و راي او را

زیاد کردید، ثواب آنها را نیز می برید. هر کس بیشتر تلاش کند، بیشتر ثواب می برد؛ چراکه خداوند به تلاش ها پاداش می دهد:

«و أَنْ لَیس للْإِنْسانِ إِلاَّ ما سعى »(سوره نجم آیه 32)و به همین دلیل اگر فرد مورد نظر شما راي هم نیاورد، باز تلاشتان ماجور است و نزد خدا هدر نرفته است.

بنابراین با این نگاه، ما مسئول قصور و تقصیرمان در انتخاب فرد و راي دادن به افراد هستیم و اگر چنانچه آن مسئول

گناهی در حق مردم و جامعه مرتکب شود، ما نیز مسئول می شویم. همه اینها در صورتی است که در وظیفه خود که تشخیص

اصلح باشد کوتاهی کرده باشیم.

جاسوسی که سعی کرد حسن روحانی را تخلیه اطلاعاتی کندسال 86؛ روند پرونده هسته‌ای ایران کاملا تغییر کرده و جمهوری اسلامی ایران که تا سال 84 و طی 2 سال مذاکره تمامی فعالیت های هسته ای خود را تعلیق کرده بود، حالا در مرز بدست آوردن چرخه کامل سوخت قرار دارد.

12 اردیبهشت ماه سال 86 اما خبری عجیب در فضای رسانه‌ای کشور منتشر می‌شود؛ روزنامه اعتماد از بازداشت حسین موسویان عضو تیم سابق مذاکره کننده هسته ای به ریاست حسن روحانی، توسط نهادهای امنیتی خبر می دهد؛ بازداشتی که البته روز 10 اردیبهشت اتفاق افتاده بود و با تاخیری 2 روزه خبر آن منتشر شد.

در همان ساعات اولیه زمزمه‌هایی پیرامون دلایل بازداشت موسویان که در آن زمان عضو مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود، در فضای رسانه ای کشور منتشر می شود؛ سایت روزنامه اعتماد ملی وابسته به مهدی کروبی در اولین اقدام تلاش کرد این بازداشت را به انتقادات اخیر موسویان از تیم مذاکره کننده جدید ( با مدیریت علی لاریجانی) ربط دهد.

بعد از ظهر روز 12 اردیبهشت ماه اما یک منبع آگاه دلیل بازداشت موسویان را اینگونه توضیح داد: «تحقیقات مقدماتی از موسویان که به اتهام ارتباط با عوامل خارجی و تبادل اطلاعات با آنها دستگیر و در حال حاضر در زندان اوین به‌سر می‌برد، آغاز شده است»

نکته قابل تامل واکنش هماهنگ رسانه های غربی به بازداشت موسویان بود؛ تقریبا همه این رسانه‌ها تاکید داشتند که «بازداشت موسویان در واقع نوعی واکنش به انتقادات اخیر او به سیاست های هسته ای تیم مذاکره کننده جدید است»؛ واکنش هایی فراوانی که حجم و گستردگی آن در همان ساعات اولیه، برای برخی عجیب به نظر می رسید.

سه روز بعد از بازداشت موسویان، برخی رسانه های داخلی به نقل از منابع آگاه تائید کردند که اتهام جاسوسی حسین موسویان عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای و عضو کلیدی تیم سیاسی حسن روحانی(دبیر سابق شورای امنیت ملی) که هم اکنون در اوین به سر می برد تایید شده است.

بر اساس این اطلاعات موسویان در تماس‌های مختلفی با دیپلمات های خارجی برخی اطلاعات طبقه بندی شده را در اختیار آنها قرار می‌داده است.

گمانه زنی ها درباره پرونده موسویان ادامه دارد اما وی 8 روز پس از بازداشت با قرار وثیقه 200 میلیون تومانی از زندان آزاد می شود؛ آزادی موسویان موجی از انتقادات را ایجاد می‌کند و برخی نمایندگان وقت مجلس با انتشار نامه ای به این تصمیم دادستانی اعتراض می کنند.

پایگاه خبری الف چندی بعد در مطلبی از نشست محسنی اژه ای وزیر اطلاعات وقت، با اعضای کمیسیون اصل نود مجلس خبر می دهد؛ محسن اژه ای ظاهرا در این نشست گفته بود که «موسویان به‎خاطر یک سری ارتباطات با عوامل خارجی و تبادل اطلاعات با آن‎ها دستگیر و بازداشت شده است…وقتی اقدامات حسین موسویان برای ما محرز شد، موضوع را در جلسه‎ای با آقای روحانی، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، در میان گذاشتیم، لکن بعد از این جلسه، انتقال اطلاعات از سوی آقای موسویان شدت بیشتری به خود گرفت که تعجب کارشناسان اطلاعاتی کشور را و عکس‎العمل بعدی ما را موجب شد.»

این اظهارات اژه ای نشان می داد که اعتماد جدی میان مسئول سابق تیم مذاکره کننده هسته ای و موسویان وجود داشته است؛ حسن روحانی رئیس وقت مرکز بررسی های استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در واکنش به بازداشت موسویان می‌گوید: «آقای موسویان، فردی خدوم است و دستگاه قضایی باید این موضوع را برای مردم روشن کند و ان‎شاءالله این مسئله به‎زودی آشکار خواهد شد».
آیت الله هاشمی رفسنجانی نیز در موضعی مشابه، حمایت تلویحی خود از موسویان را ابراز می‌کند؛ «حقیقت این موضوع به‎زودی معلوم می‎شود. فعلا اجازه دهید در این مورد، بیش از این چیزی نگویم».

آذرماه سال 86 خبر دیگری از پرونده موسویان منتشر شد؛ معاون امنیتی دادستان تهران، رفع اتهام جاسوسی از موسویان را اعلام کرد.

این اعلام اعتراض جدی محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت را در پی داشت و وی در حاشیه جلسه هیات دولت با اشاره به این اقدام دادستانی گفت: «اتفاقی افتاده، مطالبی منتقل شده است و کسانی که در نقطه مقابل ما هستند از اطلاعات آگاهی دارند، از این رو شایسته است متن اطلاعاتی که داده شده منتشر شود تا ملت بدانند ما نگران چه هستیم و چه اطلاعاتی به دیگران؛ یعنی به غیر از ملت ایران داده شده است تا ملت ایران نیز از این اطلاعات مطلع شوند».

بعد از این واکنش محمود احمدی نژاد مرتضوی دادستان وقت تهران، دستور صادر شده از سوی معاون امنیتی خود را نقض و مجددا دستور بررسی پرونده موسویان با همان اتهام جاسوسی را صادر کرد.

در نهایت پس از کش و قوس های فراوان 20 فروردین 1387 دادگاه انقلاب تهران موسویان را به اتهام «اخلال در امنیت ملی» مجرم شناخته شده و براساس ماده 507 قانون مجازات اسلامی، به دو سال حبس تعلیقی و پنج سال محرومیت از مشاغل دولتی محکوم کرد.

اما این پایان ماجرای پر جنجال حسین موسویان، عضو تیم مذاکره کننده هسته ای در دوران ریاست حسن روحانی نبود؛ علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی در دولت دهم، در مصاحبه ای که 31 مردادماه سال 89 انجام شده بود، تاکید کرد که در تیم مذاکره کننده دولت اصلاحات و به مدیریت حسن روحانی هیچ جاسوسی وجود نداشته است.

این اظهارنظر صالحی واکنش وزارت اطلاعات را در پی داشت و این وزارتخانه که حالا حیدر مصلحی را در راس خود می دید، در اطلاعیه ای تاکید کرد: « وزارت اطلاعات قویا اعلام می‌دارد با عنایت به رای صادره از سوی شعبه ‌١٥ دادگاه انقلاب اسلامی تهران که قطعی گردیده است، آقای حسین موسویان به جرم «جمع‌آوری اطلاعات طبقه‌بندی شده با پوشش مسئولین نظام و مامورین دولت و در اختیار قرار دادن اطلاعات مزبور به دیگران (افراد فاقد صلاحیت و بیگانگان)» به دو سال حبس تعزیری و پنج سال محرومیت از مشاغل دیپلماتیک در وزارت امور خارجه و اشتغال در امور بین‌الملل سایر نهادها و ارگان‌های کشور محکوم گردیده است و لذا قدام نامبرده مصداق روشن و کامل جاسوسی می‌باشد.»

این تاکید وزارت اطلاعات مبنی بر جاسوس بودن حسین موسویان مستند به حکم قطعی شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی بود؛ حکمی که بررسی آن پرده ای قابل تامل از پرونده موسویان را روشن می‌کند.

ادامه دارد…

منبع:https://t.me/mohamadrezahadadpour/9916

به گزارش افکارنیوز، مرد با کت و شلوار مارک انگلیسی پشت گیت کنترل بلیط ایستاده است؛ با ثبت شدن مهر خروج بر روی پاسپورت، دیگر خیالش راحت می‌شود که می‌تواند تهران را به مقصد مورد نظر ترک کنند، اما نزدیک شدن دو جوان که کارت یکی از نهادهای امنیتی را به وی نشان می‌دهند، همه چیز را تمام می کند؛ «شما بازداشت هستید!»

تا آن لحظه هیچ کس نمی‌دانست که پیرمرد بازداشت شده چه کسی است ولی چند روز بعد خبر از برخی منابع درز می‌کند؛ «بازداشت یکی از اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای در بخش پولی و بانکی»؛ خبر آنقدر شوکه کننده بود که عباس عراقچی از مسئولان ارشد وزارت خارجه و اجرای برجام، نه می‌توانست خبر را تائید کند نه تکذیب.

چند روز پیش که کریمی قدوسی از نمایندگان مجلس از بازداشت یکی از اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای خبر داد؛ خبری که به سرعت در فضای رسانه‌ای پخش و با اینکه از سوی وزارت امور خارجه در همان ابتدا تکذیب شد اما گمانه‌زنی‌ها درباره نام فرد بازداشت شده را کاهش نداد.

ساعتی بعد برخی رسانه‌ها نام فرد بازداشت شده را به نقل از یک نماینده مجلس، «عبدالرسول دری اصفهانی» عنوان کردند که ظاهرا در حالی که قصد خروج از کشور را داشته بازداشت شده است.

اتهام فرد بازداشت شده مشخص بود، «جاسوسی»؛ رویدادی که حالا می‌توانست به یک «برجام گیت» برای دولت روحانی تبدیل شود چون دری اصفهانی مسئول مشاوره و پیگیری برداشته شدن تحریم‌های پولی و بانکی مرتبط در برجام بود؛ تحریم هایی که بسیاری معتقدند تغییری در وضعیت آنها ایجاد نشده است.

با تایید بازداشت دری اصفهانی توسط سخنگوی قوه قضاییه فکر خیلی‌ها را به 10 سال پیش باز می گرداند؛ سالی که خبر وجود یک جاسوس در تیم مذاکره کننده هسته ای به مدیریت حسن روحانی، فضای سیاسی و رسانه ای ایران را تحت تاثیر خود قرار داد.

این روزها و درست زمانی که تقریبا همان تیم مذاکره کننده بر سر کار هستند، زمزمه‌های وجود یک جاسوس در تیم به گوش می‌رسد؛ حالا خیلی ها می‌خواهند بدانند، این جاسوس‌ها از کجا آمده‌اند؟
جاسوس‌ها در تیم!/
چه کسی متهم به جاسوسی را به تیم هسته‌ای برد؟
«بازداشت من شایعه است و من هم اکنون در دفتر کارم…» این بخشی از مصاحبه منتسب به عبدالرسول دری اصفهانی است که ساعتی پس از انتشار خبر بازداشت وی از سوی یکی از سایت های مربوط به فعالیت های بانکی منتشر شد.

سایت بانک مردم خبر مصاحبه خود با دری اصفهانی را با عنوان «پایان همه شایعه سازی ها» منتشر و در آن صریحا بازداشت فرد مذکور را تکذیب کرد، اما این مصاحبه دقایقی بعد به دلایل نامعلومی از روی خروجی این سایت حذف شد تا خبر بازداشت دری اصفهانی بیشتر رنگ تائید به خود بگیرد.

خبرگزاری دولتی ایسنا نیز در خبری بازداشت یکی از اعضای مرتبط با تیم مذاکره کننده را تائید کرد و نوشت «فرد مورد اشاره عضویتی در ستاد برجام و وزارت خارجه نداشته و فقط در مقاطعی از طرف یکی از بخش‌های اقتصادی کشور برحسب نیاز در تیم مذاکره‌کننده و مسائل مربوط به برجام حضور داشته است»

با کنار هم قرار دادن این اطلاعات، این خبر که جاسوس بازداشت شده همان عبدالرسول دری اصفهانی است، تقویت شد؛ اما این فرد کیست و چگونه وارد تیم مذاکره کننده شده است؟

با یک جستجوی کوتاه در فضای مجازی اطلاعات مختصری از سابقه فعالیت های دری اصفهانی پیدا می کنید؛ اطلاعاتی نظیر اینکه وی به‌عنوان حسابرس یکی از بزرگ‌ترین مؤسسات حسابرسی بین‌المللی، معاون مالی و حقوقی، داور ایران در دیوان داوری حل دعاوی ایران و آمریکا (به مدت 10‌سال) و مشاور ارشد هماهنگی بین‌المللی یکی از بزرگ‌ترین وزارت‌خانه‌هـای ج.ا.ا (بـه مدت 15‌سـال) فعالیت داشـته‌ و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد حسابداری از دانشکده حسابداری نفت است.

دری اصفهانی حدود یک سال پیش عضو هیات مدیره بانک سامان بوده است که در تاریخ 31 مرداد سال 94 از این سمت استعفا می‌دهد؛ دلیل استعفای وی از سوی روابط عمومی بانک سامان «نظر بانک مرکزی جمهوری اسلامی» عنوان شده است.

اما نکته قابل تامل نحوه ورود دری اصفهانی که تابعیت انگلیس را نیز دارد، به تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان است.                             

وی در مصاحبه ای با روزنامه دنیای اقتصاد در مردادماه سال 94 در پاسخ به سوالی درباره نحوه ورودش به تیم مذاکره کننده هسته ای می‌گوید: «ورود من به مذاکرات دو مقطع دارد. بار اول در حدود یک سال و اندی پیش کمیته‌ای در نهاد ریاست جمهوری به سرپرستی آقای دکتر نهاوندیان تشکیل شد که هدف آن انتقال تجارب متخصصان مختلف و مشورت به دولت درخصوص این پرونده بود. از من نیز برای حضور در این جلسات دعوت به عمل آمد. متاسفانه در آن مقطع به دلیل سفرهای کاری متعددی که داشتم جلسات کمی را توانستم حاضر شوم. بعد از این جلسات تصمیم بر این شد که علاوه بر کسانی که دارای تخصص و تجربه در زمینه مسائل سیاسی و دیپلماسی هستند، از متخصصان امور بانکی و مالی هم استفاده شود. جناب آقای دکتر سیف هم از من خواستند که در این حوزه به مذاکره‌کنندگان کشورمان کمک شود؛ من هم با کمال میل پذیرفتم.»

اکنون دیگر مشخص است چه کسانی این فرد متهم به جاسوسی را وارد تیم مذاکره کننده هسته‌ای کرده‌اند؛ آنهم با علم به اینکه وی دو تابعیتی بوده و پیش از این سابقه حضور در نهاد حسابرسان خبره انگلیس را در کارنامه داشته است.

حضور دری اصفهانی در آنجا سوال برانگیزتر می شود که مشاوره‌های وی به برداشته شدن تحریم های پولی و بانکی از جمله سوئیفت و برقراری رابطه میان بانک های ایرانی و اروپایی و همچنین پذیرش قوانین FATF از سوی ایران، مربوط بوده که هم‌اکنون به یکی از مشکلات اصلی پس از اجرای برجام تبدیل شده است.

اما دری اصفهانی پیش از اجرای برجام خیلی مطمئن درباره برداشته شدن تحریم های پولی و مالی حرف می زد؛ «در برجام تقریبا تمام فعالیت‌های تجاری، مالی، بانکی و خدماتی از شمول تحریم خارج می‌شود، به‌طور قطعی بگویم بخش بانکی، مالی و بیمه را کامل در بر می‌گیرد.»

البته نه تنها این وعده دری اصفهانی برآورده نشده بلکه این سوال نیز ایجاد شده که آیا کسی که سال‌ها در نهادهای پولی و بانکی بین المللی فعالیت کرده، با نوع برخورد‌های سیاسی و فنی کشورهای غربی در مورد برداشتن تحریم‌های پولی و مالی آشنا نبوده است یا عدم برنامه ریزی درست و گرفتن تضمین های لازم در این زمینه، ریشه در جای دیگری دارد.

قطعا این همان سوالی است که مسئولان تیم مذاکره کننده هسته ای باید پاسخی صریح برای آن داشته باشند که آیا مشاوره های این فرد متهم به جاسوسی در تنظیم بخش مالی و بانکی برجام موثر بوده و چه مقدار از مشکلات امروز این پخش، مربوط به مشاوره های این فرد است؟

دری اصفهانی اما تنها نمونه حضور یک متهم به جاسوسی در تیم مذاکره کننده هسته ای که رهبری کلان آن‌را #حسن_روحانی بر عهده دارد، نیست.                                        ادامه دارد….

منبع:https://t.me/mohamadrezahadadpour/9916