یا رقیه

امام علی علیه السلام ：

زشت ترین عیبها کم گذشتی از لغزش مردم

” بزرگترین گناهان”

شتاب کردن درانتقام است.

منبع:غررالحکم ص ۵۳۷

پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند:

گروهي روز قيامت وارد صحراي محشر مي شوند در حالي كه حسنات و كارهاي نيكي به بزرگي كوه ها دارند، خداوند حسنات ايشان را همچون ذرات غبار در هوا پراكنده مي سازد، سپس فرمان مي دهد آنها را به آتش دوزخ اندازند.
سلمان عرض كرد: يا رسول الله! آنها را براي ما توصيف نما.
فرمودند: آنها كساني هستند كه روزه مي گرفتند،نماز مي خواندندو شب زنده داري مي كردند،اما هنگامي كه به حرامي دست مي يافتند بر آن هجوم مي بردند.

منبع. مستدرك الوسایل

امام ﻋَﻠــﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ فرمودند:

در حضور هفت گروه، ٧ کار را مخفی کن تا سعادتمند گردی:

?✨۱- ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻓﻘﯿﺮ، ﺩﻡ ﺍﺯ ﻣﺎلت ﻧﺰﻥ.

?✨٢-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭ، ﺳﻼﻣﺘﯽﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺧﺶ ﻧﮑﺶ.

?✨۳-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ، ﻗﺪﺭﺕﻧﻤﺎﯾﯽ ﻧﮑﻦ.

?✨۴-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻏﺼﻪﺩﺍﺭ، ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ نکن.

?✨۵-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ، ﺁﺯﺍﺩﯼﺍﺕ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻩﻧﻤﺎﯾﯽ نکن.

?✨۶-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﯽﺑﭽﻪ، ﺍﺯ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﮑﻦ.

?✨۷-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﯾتیم، ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻧﮕﻮ.

? ﺗﺤﻒ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ، ص ۱۶۷

حضرت امام موسي بن جعفر علیه السلام فرمود: “در شب معراج خداوند به رسول خود امر كرد كه وضو بگيرد و نماز بخواند. پيامبر وضو گرفت و تكبيرة الاحرام گفت و حمد و سوره را خواند و ركوع رفت و به دستور خداوند سر به سجده گذاشت و تسبيح خدا كرد پس از سر برداشتن بدون اينكه خداوند مجدداً دستور سجده بدهد نبي گرامي اسلام به خاطر عظمت و جلالت پروردگار سر به سجده گذاشت و خدا را تسبيح نمود. به همين خاطر خداوند امر فرمود همه در نماز در هر ركعتي دو سجده نمايند.

منبع:صدوق، علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۱، حديث۳

 امام صادق علیه السلام فرمود: “معنا و تأويل سجده اول در واقع اين است كه نماز گزار مي‏ گويد: منها، خلقني؛ يعني از زمين مرا آفريدي. وقتي سر بلند مي‏ كند، مي‏ گويد: منها اخرجتنا؛ از خاك خارجم كردي، وقتي سجده دوم مي ‏رود مي‏ گويد: و اليها تعيدنا؛ به سوي زمين ما را برگرداندي و وقتي سر بلند مي‏ كند، در واقع مي‏ گويد: و از زمين بيرون مان مي‏ سازی (و منها تخرجنا)

منبع:صدوق، علل الشرايع، ج ۲، ص ۳۱، حديث۴

از محضر رسول خدا صلي الله عليه و آله سوال شد پاداش كسي كه روزه بگيرد چيست؟حضرت فرمودند:«هر مؤمني كه ماه رمضان را روزه بگيرد و آن را تقديم به خدا كند ، خداوند هفت خصلت را در او قرار مي دهد:

❶ مال حرام را از جسمش مي زدايد.
❷ به رحمت الهي تقرب مي يابد.
❸ كفاره اشتباه پدرش آدم عليه السلام را داده است.
❹ خداوند، شدت و سختي هاي مرگ را بر او آسان سازد.
❺ از گرسنگي و تشنگي در روز قيامت، در امان مي ماند.
❻ وارد بهشت مي شود و از وارد شدن به آتش جهنم مصون مي ماند.
❼ خداوند او را از ميوه هاي بهشتي بهره مند مي سازد.»

منبع: تفسیر شریف البرهان، مرحوم علامه بحرانی