یا رقیه

اگر صله رحم عمر سه ساله را سي ساله مي كند پس چطور انسان ها در نهايت مي ميرند يعني اگر كسي هر روز صله رحم انجام دهد پس هيچ وقت نبايد بميرد و هر روز سي سال به عمر او اضافه شود؟

با استفاده از آيات و روايات، معلوم مى‏شود كه انسان داراى دو نوع مرگ است: يكى مرگ حتمى (و به تعبير قرآن مرگ مسمّى) و ديگرى مرگ مشروط (و به تعبير قرآن مرگ معلّق). مرگ حتمى، هرگز تأخير و تقدم ندارد و صله رحم، صدقه و… هم تأثيرى نخواهد داشت. آنچه در روايات وارد شده كه صدقه، صله رحم، تشييع جنازه مؤمن و… عمر انسان را طولانى مى‏كند و با برخى امور آن را كاهش مى‏دهد، مربوط به اجل معلق است. به اين مثال توجه كنيد: اگر فانوسى را كه در مخزن آن مقدارى نفت وجود دارد، روشن كنيم دو نوع خاموشى براى آن متصور است: يكى آن كه آن قدر روشن باشد تا نفت آن تمام شود و به طور طبيعى خاموش گردد. دوم آن كه قبل از تمام شدن نفت، كسى آن را خاموش كند يا فانوس بر زمين افتد و… خاموش شود. بيشتر مرگ‏ها با اجل معلق تحقق مى‏پذيرد نه با اجل حتمى؛ يعنى، يك‏سرى عوامل، در تقديم و يا تأخير آن دخيل است؛ مثلاً اگر كسى از بدن خود مراقبت نكند و غذاهاى ناسالم و مضر تناول نمايد، در اثر مسموميت و يا انسداد شريان‏ها و… عمرش به پايان مى‏رسد؛ حال آن كه اگر مراقبت مى‏كرد، ممكن بود عمرش طولانى‏تر باشد. تأثير برخى از اعمال نيز به همين شكل است. صله رحم آن را افزايش مى‏دهد و قطع رحم آن را كاهش مى‏دهد؛ ولى دامنه تأثير در محدوده اجل معلق است نه اجل مسمى. پس معنای روایاتی که در مورد ازدیاد عمر با صله رحم و صدقه ویا کم شدن آن با ترک این اعمال است تغییر در اجل معلق وکم و زیاد شدن آن با این انجام این اعمال خیرو یا ترک آن است نه این که مربوط به اجل قطعی و مسلم باشد و آن را تغییر دهد . عمر انسان در هر صورت محدود است و هیچ عملی آن را نا محدود نمی کند و هیچ چیز اجل قطعی را نمی تواند تغییر دهد و تغییرات تنها در محدوده اجل معلق و غیر قطعی است . انسان كه از مدت عمر خود خبر ندارد،صله رحم جلوي عوامل كوتاهي عمر را مي گيرد،واينكه صله رحم عمر را طولاني مي كند به معني آنست كه مجموعه عمل صله رحم در طولاني شدن عمر مؤثر است نه تك تك آن،شواهد قطعي بر اين وجود دارد كه قطع رحم عمر را كوتاه مي كند.در نتيجه صله رحم سبب عمر با بركت مي شود.

منبع:(لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، كد: 31/100102031)

سبک زندگی؛ طلبگی

می‌خواهید طلبه شوید و در حوزه‌های علمیه به تحصیل علوم دینی بپردازید؟خب، باید خودتان را برای یک سبک زندگی جدید آماده کنید.
زندگي طلبگي، يك زندگي كاملا علمي است، اين يعني بايد واقعا علاقه‌مند بود و بعد وارد اين حيطه شد. طلبه از بدو ورود به حوزه، وارد دنياي علم مي‌شود و در مسير رشد حوزوي خود، به دنياهاي مختلفي از علوم وارد مي‌شود و از هر علمي، نصيب و توشه‌‌اي برمي‌‌گيرد. اينجا نكاتي درباره زندگي طلبگي از زبان آيت‌الله مجتهدي تهراني بيان كرده‌ايم كه بايد همين ابتداي كار آويزه گوشتان كنيد تا بتوانيد در اين مراكز علمي موفق باشيد.
• اخلاق داشته باشيد
طلبگي فقط خواندن چند كتاب نيست، رشد مراتب انساني است كه براي روحانيون اهميت دارد. آيت‌الله‌مجتهدي تهراني در اين‌باره مي‌نويسد: «حاج شيخ عبدالكريم حائري (رضوان خدا بر او باد) را در حرم امام حسين(ع( ديدند كه گريه مي‌كند و به امام مي‌‌گويد: «آقاجان من مجتهد شده‌ام ولي مي‌خواهم آدم بشوم… ما در فكر آدم شدن نيستيم، دعا كنيد آدم شويم و بميريم، برسيم و بميريم، كال نميريم.
فرداي روز قيامت، شما را به‌خاطر طي نكردن مراتب تحصيل در حوزه شماتت نخواهند كرد اما به‌خاطر آدم نبودن چرا. واقعا چه معني مي‌دهد كه آدم مجتهد بشود ولي اخلاق نداشته باشد و يك مجتهد بداخلاق بشود كه مردم بترسند پيش‌ا‌ش بروند؟