برخی می گویند ما با انتخاب خود شریک گناهان و تقصیرات آن مسئول می شویم. لذا از اول شریک جرم نمی شویم!

به بیانی، این سخن صحیح است؛ و آن در صورتی است که شما کوتاهی کنید و تلاش خود را براي شناخت اصلح به کار نگیرید.

اگر تلاش کردید و به نتیجه رسیدید، همان براي شما ماجور است و کوتاهی ها و کم کاري هاي فرد انتخاب شده، اگر راي بیاورد،

به گردن شما نمی افتد. چون شما به خاطر این کارهاي ناشایست به او راي ندادید. اما برخی هستند، با نیت ناصحیحی به شخص

خاصی راي می دهند، که در این صورت در تمام اعمال آن فرد مسئول شریک خواهند بود.

برعکس این مطلب نیز صادق است. یعنی اگر چنانچه فرد مسئول خدمات اجتماعی خوبی داشته باشد و مورد رضایت

امام و رهبر جامعه باشد، شما در تمام آن کارها و خدمات شریک خواهید بود و از پاداش و ثوابش بهره می برید چون شما در

انتخاب او سهم داشته اید. حالا اگر علاوه بر خورد، روشنگري کردید و دیگران را نیز به فرد مورد نظر هدایت کردید و راي او را

زیاد کردید، ثواب آنها را نیز می برید. هر کس بیشتر تلاش کند، بیشتر ثواب می برد؛ چراکه خداوند به تلاش ها پاداش می دهد:

«و أَنْ لَیس للْإِنْسانِ إِلاَّ ما سعى »(سوره نجم آیه 32)و به همین دلیل اگر فرد مورد نظر شما راي هم نیاورد، باز تلاشتان ماجور است و نزد خدا هدر نرفته است.

بنابراین با این نگاه، ما مسئول قصور و تقصیرمان در انتخاب فرد و راي دادن به افراد هستیم و اگر چنانچه آن مسئول

گناهی در حق مردم و جامعه مرتکب شود، ما نیز مسئول می شویم. همه اینها در صورتی است که در وظیفه خود که تشخیص

اصلح باشد کوتاهی کرده باشیم.