امام وخامنه ای،بهجت:اگر از روی معصیت، یا به واسطهٔ عذری نماز مغرب یا نماز عشا را تا نصف شب نخواند، بنابراحتیاط واجب باید تا قبل از اذان صبح، بدون این که نیّت ادا  و قضا کند بجا آورد. (توضیح المسائل مراجع ،م740 توضیح المسائل بهجت ،م623)

سیستانی: اگر از روى اختيار نماز مغرب يا عشا را تا نصف شب نخواند ـ بنابر احتياط واجب ـ بايد تا قبل از اذان صبح بدون اينكه نيّت اداء و قضاء كند آن نماز را بجا آورد. (توضیح المسائل سیستا نی م727)

مکارم: هر گاه عمداً نماز مغرب و عشا را تا نصف شب نخواند وقت آن گذشته و باید قضا کند، امّا اگر بواسطه عذری نخوانده باشد باید تا قبل از اذان صبح بجا آورد و نماز او اداء است.(توضیح المسائل مراجع،م740)

وحید: اگر عمدا نماز مغرب یا عشا را تا نصف شب نخواند، احوط آن است که تا قبل از اذان صبح  بدون اینکه نیّت ادا و قضا کند  آن نماز را بجا آورد. (توضیح المسائل مراجع ،م740)

فاضل:برای مضطر و معذور که نتوانسته تا نصف شب نماز بخواند بنا بر احتیاط واجب تا قبل از اذان صبح به نیت مافی الذمه بخواند و اگر تا طلوع آفتاب به اندازه دو نماز باقی نمانده باشد ، بنا بر احتیاط نماز عشا را به جا آورد و احتیاط واجب آن است که بعد از وقت هر دو را قضا کند، اما این حکم برای عامد منع دارد(نماز وی قضا شده است).(عروة الوثقی،ج1،ص366و367)