عن محمد بن القاسم، عن أحمد بن الحسن الحسيني، عن أبي محمد العسكري، عن آبائه عليهم السلام، قال: ” كتب الصادق عليه السلام إلى بعض الناس: ان أردت أن يختم بخير عملك، حتى تقبض وانت في أفضل الاعمال، فعظم لله حقه ان [ لا ] تبذل نعماءه في معاصيه، وان تغتر بحلمه عنك، واكرم كل من وجدته يذكرنا أو ينتحل مودتنا، ثم ليس عليك صادقا كان أو كاذبا، انما عليك نيتك وعليه كذبه “
امام جعفر صادق علیه السلام در نامه‌ای به برخی دوستانشان چهار چیز را موجب عاقبت به خیری و پربرکت شدن عمر دانسته‌اند.
امام حسن عسکری علیه السّلام از پدرانش علیهم السّلام روایت می‌کند که امام جعفر صادق علیه السّلام به مردی نوشتند: اگر می خواهی کارهایت به نیکی انجام گیرد و پایان عمر و زندگی‌ات خیر باشد؛
تا هنگام مرگ، حق خدا را مراعات کن،
نعمت های خداوند را، در راه معصیت خرج نکن.
به بردباری و حلم خداوند، مغرور نباش،
و به آن که یاد ما می‌کند یا مدعی مودت و دوستی ما می‌شود، نیکی نما، لازم نیست بدانی او راست می گوید یا دروغ، تو طبق نیت خود کار کن و او را به دروغش واگذار.

منبع:«مستدرک الوسائل، جلد 12، صفحه 142»